تعارف 86: خانواده ی من و بقیه ی حیوانات- جرالد دارل

"... من خیلی چیزها درباره ی گلها یاد گرفته ام. آنها هم درست مثل آدمها هستند. تعداد زیادی از آنها را یکجا بگذار، بلافاصله شروع می کنند همدیگر را آزردن و پژمرده شدن. چند نوع را قاطی کن، آنوقت نتیجه همان می شود که شبیه اختلاف طبقاتی بین انسانهاست. و، البته، آب هم خیلی مهم است. می دانی، بعضیها فکر می کنند عوض کردن روزانه ی آب گلها برای آنها خوب است. وحشتناک است! وقتی ایشان را عوض کنی، صدای مردنشان را می توانی بشنوی. من فقط هفته ای یکبار آب گلها را عوض می کنم، یک مشت هم خاک توی گلدان می ریزم و حالشان خوب می شود."

 

می دانید چیست؟ مزیت ما کتابخوان ها نسبت به آن کتاب نخوان ها این است که ما بیشتر از آنها دنیا را دیده ایم. و بدون اینکه یک دانه لباس و یک ساک دستی هم با خودمان برده باشیم، با خیال راحت و لمیده توی رختخوابمان به هر جایی که بگویی سفر کرده ایم. مثلا سفری که به "کورفو" ی یونان داشتم، با همین کتاب، و با راهنمایی جناب دارل بود. یک جزیره ی آرام و ساکت با باغ های انگور، جاده های باریک سنگی، جایی که همیشه آفتاب مهربان و پرقدرت می زند، و با چند دقیقه قایق سواری می توان به یک خشکی دیگر در کنار جزیره رسید. هزاران گونه ی جانوری بالا و پایین خاک حاصلخیزش لابه لای هم وول می خورند، آدم های خونگرم و متعصبی دارد که می خواهند محل سکونتشان را برای میهمانان، تبدیل به شیرین ترین خاطره کنند.

جرالد دارل خودش الان یک جانورشناس است، و نقطه ی آغاز این حرفه را هم همین جزیره می داند. در باره ی نام کتاب می گوید که اول می خواسته فقط در مورد جانوران و ماجراجویی های جانورشناسی اش در آن سن کم بنویسد. اما ناخودآگاه پای اعضای خانواده اش هم به کتاب باز شده و دیگر نخواسته آنها را بیرون کند. خود نویسنده، یک انگلیسی است، و به همراه خانواده اش برای مدتی از هوای همیشه ابری و بارانی کسل کننده ی لندن، به این تکه سنگ همیشه گرم و درخشان وسط آب سفر کرده اند.

اولین حسی که کتاب به توی خواننده منتقل می کند این است: "چقدر زندگی را می شود ساده تر از اینها گرفت!"... حس دردناک، و البته خوشایندی است. بخوانیدش...

---

نشر چشمه/گلی امامی