روز 370: ماجرای سق سیاه و امتیاز ِ بازی در خانه

از دوشنبه مسابقات روبوکاپ توی دانشگاه شروع شد. دیروز مرحله ی نیمه نهایی مسابقات کوادروتور بود که ما بین کلاس هایمان می رفتیم سر بزنیم به تیم دانشگاه ببینیم دارد چه کار می کند. پنج شش نفری رفتیم توی سالن مسابقات و یکمی با آهنگ 50 سنت و امثالهم "ریز آمدیم" و موج مکزیکی رفتیم منتظر شدیم نوبت به تیم ما برسد. آن لحظه تیم یکی از دانشگاه ها داشت مسابقه می داد و هنوز پایمان به نزدیک زمین مسابقه نرسیده بود که کوادروتورشان عین دیوانه ها راهش را کج کرد و رفت توی توری که دور زمین آویزان شده. این هم یعنی crash و امتیاز صفر. زمانشان هم تمام شده بود و مجبور شدند دمشان را بگذارند روی کولشان و بروند.

تیم بعدی هم مسابقه را شروع کرد و بعد از یکی دو دقیقه که از زمان پرواز کوادروتور می گذشت، به بغل دستی ام گفتم:"الان می خوره زمین" و نمی دانم قسم کدام یکی از 100 و اندی هزار پیامبر را بخورم که باور کنید 4 ثانیه بعدش گرومپ! بدون هیچ دلیلی کوادروتورشان خودش را کوبید زمین. این تیم هم با این که زمان داشت ولی دیگر نتوانست درست و حسابی مسابقه را شروع کند و بیخیال ماجرا شد.

تیم بعدی ولی یک کواد سنگین و حرفه ای جمع کرده بود. قدرتش هم آنقدر زیاد بود که باد پره هایش قشنگ گرد و خاک می کرد روی زمین. خیلی حرفه ای آمدند و شروع کردند مسابقه را اجرا کردن. توی بخش عبور از مانع که باید زیگزاگی از رو و زیر موانع رد می شدند، من باز ویرم گرفت گفتم:" ببینید... بیاد پایین خورده زمین" این کواد بدبخت هم از روی مانع وسطی رد شد و آمد پایین و همان لحظه ای که آمد مانع بعدی را رد بکند کله اش گیر کرد و یکی دو ثانیه رقص بندری توی هوا زد و گرومپ... خورد زمین. بنده خدا ها آمدند دوباره کوادروتورشان را گذاشتند روی نقطه ی شروع و اینبار خواستند از پنجره ی بالایی که کوچک تر بود رد بشوند تا امتیاز بیشتری بگیرند. همه برگشتند سمت من و داد و بیداد که :"خزنده نفرینش کن!" من هم با حسی گندالف گونه گفتم :"از پنجره نمی تونه رد بشه" ربات بدبخت با هزار بدبختی از توی پنجره با موفقیت پرواز کرد و درست لحظه ای که کاملا عبور کرده بود، یکهو عین دیوانه ها برگشت و خودش را کوبید به دیوار. بعد جالب اینکه خاموش هم نمی شد. بنده خدا ها داشتند با سیم چین دنبال سیم باتری می گشتند. درست مثل بمب خنثی کردن.

خلاصه که از 7-8 تا تیم، فقط دوتا تیم درست و حسابی مسابقه شان را تا آخر رساندند. یکی شان تیم دانشگاه خودمان بود و یکی شان هم تیمی که وقتی ما سر کلاس بودیم مسابقه دادند و از شر نفرین های گزنده ی خزنده در امان بودند. حالا تمام قدرتم را جمع کردم امروز بروم کواد روتورشان را کلا تبدیل به پودر کنم. بالاخره تیم ما باید از امتیاز میزبانی برخوردار باشد دیگر... اگر سفارشی چیزی مبنی بر تخریب، انفجار، انهدام، یا هر گونه خرابکاری دیگری بدون دخالت دست داشتید، با وکیلم تماس بگیرید قرارداد امضا کنید.

امضاء: خزنده ی کلاغ