بی واژه های قلم یک خزنده
بی واژه های قلم یک خزنده

بی واژه های قلم یک خزنده

https://t.me/limbolurker

روز 272: هاوس

.

.

.

جیمز ویلسون:پنجمین مرحله ی خوشبختی شامل خلق کردن می شه. تغییر دادن زندگی ها


گرگوری هاوس: ششمین مرحله هروئینه. هفتمین مرحله اینه که بری بیرون!


(House MD. Season 3/Episode 1)




امضاء: خزنده ی یهویی  

نظرات 3 + ارسال نظر
آویشن جمعه 29 خرداد 1394 ساعت 12:29 http://dittany.blogsky.com

اتفاقا بیشتر دوستای صمیمی تو خیلی از رفتاراشون متضاد هم هستن و همینه که شخصیتشون و در کنار هم کامل میکنه .
مثلا اینجا اگه ویلسون و هاوس جفتشون آدم های خوبی بودن و پایبند به اصول پزشکی که سریال خیلی کسل کننده میشد.
ولی چون همش با هم تنش و دعوا داشتن اون علاقه ی بینشون واقعی بود و هر اتفاقیم که میوفتاد باز با هم دوست بودن

آره برای سریال گفتم مچ خوبیه این دو نفر، ولی توی واقعیت برای من یکی غیر قابل تحمله. تضاد نیست آخه. هاوس کرم داره! خیلی جاها نامردی میکنه

آویشن جمعه 29 خرداد 1394 ساعت 02:36

جالبه.
اتفاقا تو واقعیت هم ازین آدمها پیدا میشه و من خیلی مشتاق هستم که باهاشون برخورد داشته باشم.میدونم دیوونگیه ولی خب من اینجوریم.

انصافا ویلسون خیلی مرده به نظر من! جای اون بودم صدبار دست به یقه شده بودم با هاوس!

آویشن پنج‌شنبه 28 خرداد 1394 ساعت 13:26 http://dittany.blogsky.com

این مرد بی نظیره.با اینکه همیشه سریالای پزشکی و دنبال میکنم ولی هاوس واسم جذابتر از گری آناتومی بوده و هست.

اینو من از meme هایی که واسه ی تیپ شخصیتی INTJ می دیدم پیدا کردم. دیدم عکسش همه جا هست سرچ کردم دیدم داستان از این قراره. شخصیتیه که ما توی سریال باهاش حال می کنیم وگرنه توی واقعیت یکی مث این دوستمون باشه بیچاره ایم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد