روز 323: عکس های خانوادگی

دوست عزیزم جناب مهران خان، من را با دو تا عکس سورپرایز کرد! برایم پیغام فرستاده بود و دعوتم کرده بود که این دوتا عکس را ببینم. من هم لینک ها را باز کردم و در کمال تعجب دیدم اینها، همان عکسهایی هستند که زمانی توی آلبوم خانوادگی خزندگان موجود بود، ولی به دلایل نامعلوم گم شده بودند و  حالا بعد از چندین دهه، پیدا شدند. خیلی ممنونم از شما مهران خان!

این، عکس دوران جوانی خزنده ی اعظم است. پدر پدربزرگ پدربزرگم. وقتی که 128 سالش بوده. الان البته فکر می کنم زنده باشد هنوز. ولی معلوم نیست کجا رفته. اسمش را کسی درست و حسابی نمی داند. البته پدربزرگ ِ پدربزرگم می گوید که اسمش "پاپسوکاپاپیلا" بوده و بچه هایش "پاپا" صدایش می کردند. یا در زبان عربی "بابا" . در واقع واژه ی بابا که شما به پدرتان می گویید از همین جا آمده. عصایی که دستش است، عصای "خردمندی" هست اسمش. پاپا، رکورد دار جوان ترین خزنده ای است که عصای خردمندی را به دست گرفت. قبل از آن این عصا دست "پیتر" بود. یک خزنده ی پیر ِ ژولیده و کثیف. برای همین بود که همه صدایش می زدند ژوپیتر.  هر کسی که این عصا را در اختیار دارد، باید در حل مشکلات بقیه بکوشد، حواسش به بحران های اقتصادی، کم آبی و محیط زیست باشد، و به دنیایی زیبا تر بیاندیشد. الان توی همین عکس هم دارد به دنیایی زیبا تر می اندیشد... پاپا هشت سال پیش ناپدید شد. همان موقعی که بحران اقتصادی گریبان اروپا و آمریکا را گرفت و مساله ی خشکسالی جدی شد. الان همه به من، به عنوان پسر ِ نوه ی نوه ی پاپا چشم امید دوخته اند که هر چه سریعتر عصای خردمندی را به دست بگیرم. برای همین هم هست که دارم تمام تلاشم را می کنم که موفق باشم!

این عکس دایی پدربزرگم است، "بندیکس شونفلیس". او از بزرگان مکتب فرانکفورتی بود. والتر بنیامین، فیلسوف نامدار این مکتب، به افتخار دایی بود که بندیکس شونفلیس را به عنوان نام میانی خودش پذیرفت. دایی بندیکس منتقد سرسخت هنر-صنعت و فرهنگ عامه بود. پدربزرگم می گوید که من این اخلاق گند نقد هنر عامه را از دایی اش به ارث برده ام. البته من علمش را ندارم. قدرتش را هم همینطور. اما دایی بندیکس هم علمش را داشت هم قدرتش را. و هیچ کس از شر تیغ نقد او در امان نبود... دایی بندیکس شطرنج باز خوبی هم بود. این عکس را خاله ی پدربزرگم "الیزاویانا" موقع بازی شطرنج از او گرفته. در واقع بهش پیشنهاد داده بود که "بیا سلفی بگیریم" ولی وقتی یک ساعت نقد تند دایی در باب سلفی و رواج ابتذال در جامعه را تحمل کرده بود، به همین عکس اکتفا کرده بود. دایی 20 سال پیش سرطان دُم گرفت و مرد.

به هر حال خانواده ی پر حادثه ای داریم ما. یک بار که فرصت شد عکس های آلبوم را برایتان می گذارم تا بیشتر با خانواده ی خزندگان آشنا بشوید. باز هم تشکر از آقا مهران.

امضاء: خزنده ی با اصل و نسب